Shawaf Al Betaar (BH) siwy 1994 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Musannaan Al-Meemar (BH) siwy 1981 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Jellaby Alasil (BH) | Wadhnaan Alashghar (BH) |
Jellabieh 229 (BH) | |||
Musannah (BH) | |||
Musannah Umm Musannah 32 | |||
Shawafah Nedhaayir (BH) gniada 1980 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Ma’anaghy Alsaghir (BH) | Jellaby Alwasmiya (BH) | |
Ma’anaghieh Bint Ma’anaghieh I (BH) | |||
Shawafah Hadiyyah (BH) | Jellaby Alwasmiya (BH) | ||
Shawafah Bint Shawafah Alouda (BH) | |||
Kuheila’t Aafas Nood (BH) gniada 1998 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Jellaby Nejib (BH) gniady 1982 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Jellaby Alsakhir (BH) | Dhahmaan Alawwal (BH) |
Jellabieh Alshafqa (BH) | |||
Jellabieh 229 (BH) | Krushaan Alaswad (BH) | ||
Jellabieh 565 (BH) | |||
Kuheila’t Aafas Reem El-Nufood (BH) siwa 1974 Royal Arabian Stud of Bahrain |
Hamdaany (BH) | Jellaby Almarshoosh Althani (BH) | |
Hamdanie’t Fatis (SA) | |||
Kuheila’t Aafas Alhamra (BH) | Dhahmaan Alawwal (BH) | ||
Dane ogiera |
Kuheilaan Aafas Maidaan |
Charakterystyka | Kuheilaan Aafas Maidaan został w 2014 roku podarowany Stadninie Koni Janów Podlaski przez króla Bahrajnu. To przedstawiciel tej samej linii żeńskiej Kuhailan Afas (Kuheila’t Aafas), z której pochodził gniady ogierek sprowadzony w 1931 roku przez Bogdana Ziętarskiego z Bahrajnu do stadniny w Gumniskach księcia Romana Sanguszki. W krajach arabskich nie stosuje się pojęcia rodów męskich, a ogiery są klasyfikowane ze względu przynależność do rodziny matki. Nabytek księcia otrzymał imię nawiązujące do jego linii żeńskiej – Kuhailan Afas. Dał on w Polsce początek męskiemu rodowi, którego znakomitymi przedstawicielami były ogiery Comet, Probat i Fawor.
W Królewskiej Stadninie Bahrajnu decyzja o zakwalifikowaniu ogiera do hodowli zapada po osiągnięciu przez niego dojrzałości, nie wcześniej niż gdy ukończy 7 lat. Dokładnie tyle lat miał Kuheilaan Aafas Maidaan, gdy został podarowany janowskiej stadninie. Wcześniej odbył dwuletni trening wyścigowy (16 startów). Ogier odznacza się głęboką, mocną, krótką, dobrze związaną kłodą oraz skośną, długą łopatką. Urodą bardzo przypomina pustynne konie – te sprowadzane przed blisko 100 laty z Półwyspu Arabskiego i współczesne konie Desert Bred (wyhodowane w Arabii, ale niewpisane do ksiąg czystej krwi). Uwagę zwraca doskonały charakter Maidaana – to koń zrównoważony, łagodny, bezproblemowy w obsłudze, chętny do pracy pod siodłem. To z pewnością wynika z kryteriów selekcji używanych przez wieki na Półwyspie Arabskim, czyli na preferowaniu koni niezawodnych w bitwie i w wędrówce – dzielnych, wytrzymałych i oddanych człowiekowi. |